เรียนภาษาอังกฤษฟรี ๆ อย่างง่ายที่เว็บนี้

สำหรับพ่อแม่ที่เริ่มมีลูกเล็ก อาจจะเกิดคำถามในใจว่าจะให้ลูกเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตอนไหนดี จากประสบการณ์การสอนภาษาอังกฤษเด็กเล็กๆมาประมาณ 5 ปี ทำให้พบว่ากรณีเด็กเล็กๆ เราไม่จำเป็นต้องเน้นว่าเด็กต้องเก่งภาษาอังกฤษตั้งแต่เล็กๆ เราไม่จำเป็นต้องเสาะแสวงหาสถานที่เรียนภาษาอังกฤษดังๆ ให้กับเด็กหรอกนะ เพราะถึงอย่างไรพัฒนาการทางสมองของเด็กเองยังไม่ถึงขั้นที่จะรองรับหลักการทางด้านไวยากรณ์สูงๆได้

ดังนั้นหากบุตรหลานของท่านเริ่มเข้าเรียนอนุบาล 1 ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของครูที่โรงเรียนไป แต่สิ่งที่คุณสามารถทำได้คือการฝึกฝนให้เด็กคุ้นชินกับภาษาในลักษณะชีวิตประจำวัน นั่นคือการหาครูฝรั่งสำเนียงดีๆ มาพูดคุยหรือทำกิจกรรมกับเด็กให้เด็กได้ฟัง ได้โต้ตอบ แนวบทสนทนาง่ายๆอย่าง (more…)

ในการเรียนรู้นั้นสิ่งที่หลายๆคนคงจะเคยได้ยินกันมาบ้างนะว่า “เรียนภาษาอังกฤษไม่ต้องท่องจำ” เพื่อนๆมีความคิดเห็นในประโยคหรือคำเหล่านี้กันอย่างไรกันบ้าง คิดว่าก็จริงนะว่าเรียนภาษาอังกฤษแบบไม่ต้องท่องจำแต่ถ้าไม่ท่องจำนั่นหมายความว่ามันอยู่ในจิตใต้สำนึก หรือเอาแบบเว่อๆเลยนะคือมันอยู่ในสายเลือดเราไปแล้ว แล้วทำอย่างไรหละมันถึงจะอยู่ในสมองของเราโดยที่ไม่ต้องท่องจำในการเรียนรู้ทุกๆรูปแบบนั่นสิ่งแรกที่เป็นสิ่งสำคัญของการเรียนรู้ของเรานั้นคือ ความจำ(Remember) ซึ่งเจ้าความจำนี้เป็นสิ่งที่เราเลี่ยงไม่ได้เลยนะ ถัดมาจากความจำนั้นคือการนำสิ่งที่เราจำได้มาประยุกต์ใช้ให้เกิดความเคยชิน (Habituate) ความเคยชินนี่แหละ ที่จะทำให้เรานั้นสามารถเรียนรู้เรื่องนั้นๆได้แบบไม่ต้องท่องทำ เรามาดูกันนะว่าการจำศัพท์นั้นปัจจัยอะไรที่จะทำให้เรานั้นสามารถจำได้ไวขึ้น

– เลือก: การเลือกในที่นี้จะหมายถึงการเลือกคำศัพท์ที่เราจะทำมาท่องจำว่าเราต้องการคำศัพท์เกี่ยวข้องกับอะไรมาท่องหรือจำ ซึ่งแนะนำให้เลือกคำศัพท์ที่เราคิดว่าเราจะได้ใช้มันมากที่สุดก่อน ซึ่งการเลือกคำศัพท์นี้ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญมากเลย
– ความเกี่ยวเนื่องของคำศัพท์ : ถ้าหากว่าเพื่อนๆ จัดคำศัพท์ออกเป็นหมวดหมู่หรือจำคำศัพท์คำที่ใกล้เคียงกันในเรื่องของความหมาย หรือเสียงก็จะช่วยให้เรานั้นจำได้ไว้ยิ่งขึ้นนะ
– เขียนหรือนำมาใช้ : การนำคำศัพท์นั้นมาใช้นั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการแต่งประโยคง่ายๆ หรือการเขียนคำศัพท์คำนั้นๆ หลายๆรอบทำให้เราเกิดความเคยชินในการเขียนก็ช่วยได้ในระดับหนึ่งเลยนะ
– วาดรูป: การนำศิลปะมาประยุกต์ใช้ในเรื่องของการจำคำศัพท์นั้นก็ประมาณว่าเรานั้นนำคำศัพท์คำๆนั้นมาวาดเป็นรูปออกมาเลยครับ หรืออีกวิธีคือเรารูปที่มีอยู่หรือสิ่งของต่างๆที่มีอยู่แล้วเอาสติ๊กเกอร์คำศัพท์ลงไปแปะไว้ พอเราเดินผ่านไปผ่านมาเดี๋ยวก็เกิดความเคยชินเอง
– ข้อจำกัดของตัวเอง : ข้อจำกัดที่ว่า 1 วันนั้นเราจะจำได้กี่คำนะ ซึ่งถ้าหากว่าเพื่อนๆคิดว่าจะจำคำศัพท์ในดิกทั้งเล่มใน 1 วันนั้นเป็นไปได้น้อยมากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยนะ ซึ่งถ้าหากว่าเราพยายามที่จะยัดเข้าไปมากๆก็ไม่มีประโยชน์หรอก สมองจะตื้อเอาเปล่าๆ
– สังเกตคำศัพท์และโครงสร้าง : ในการเรียนรู้ภาษาอังกฤานั้นต้องรู้จักสังเกตุโครงสร้าง การประกอบคำ การใช้คำๆนั้นด้วยนะครับ ไม่ใช่ว่า จำๆ ๆ ไปอย่างเดียวพอจะใช้จริงก็ไม่สามารถนำมาใช้ได้
สุดท้ายนี้ทำดูนะคือการที่เราเขียนคำศัพท์ใส่กระดาษแผ่นหนึ่งสัก 10 คำแล้วพกติดตัวไปตลอดมีเวลาก็เอาขึ้นมาท่องๆ อ่าน ๆ ให้จำได้ เริ่มทีละนิดนานๆเข้าเดี๋ยวก็จะเก่งเอง ยังดีกว่าคิดว่าจะทำๆ แล้วก็ไม่ทำอะไรเลย แบบนั้นไม่ได้อะไรหรอกนะ เชื่อว่าเพื่อนๆนั้นจะสามารถเก่งภาษาอังกฤาได้อยางแน่นอน เพราะอย่างน้อยเพื่อนๆก็เริ่มที่จะฝึกฝนตัวของเพื่อนๆเองด้วยการหาเทคนิคสำหรับจำคำศัพท์แล้วนะ สู้ต่อไปนะเพื่อนๆ สักวันเราจะต้องเก่งอย่างแน่นอน